Wereldoorlog I & II in beeld
Welkom op mijn website Wereldoorlog in beeld. De bedoeling van deze website is mijn hobby te delen met andere die net zoals ik geïnteresseerd zijn in Wereldoorlog I & II. Honderden van begraafplaatsen, musea, monumenten en herdenkingen kan je hierop terug vinden. Met regelmaat zullen er fotoalbums bijgeplaatst worden eveneens blogpagina's over uitstappen en evenementen. Meer info over mij kan je terug vinden op de wie ben ik pagina Veel plezier !! |
Nieuwe fotoalbums |
Update 26/07/2017 Fotoalbums tocht Verdun 16/05/2017 |
|
Update 15/07/2017 Fotoalbums tocht Arras en Henegouwen 04/05/2017 |
|
Henegouwen |
|
Update 01/07/2017 Fotoalbums tocht Frankrijk 03/05/2017 |
|
Update 16/06/2017 Fotoalbums tocht Frankrijk 21/04/2017 |
|
Update 29/05/2017 Fotoalbums Noord Frankrijk 24/04/2017 |
|
Update 28/05/2017 Fotoalbums Fronttour 30/04/2017 |
|
Update 25/05/2017 Fotoalbums Somme tocht van 20/04/2017 |
|
Update 28-04-2017 |
|
Fotoalbums Frankrijk 28-03-2017 |
|
|
fotoalbums Ceremonies 07-03-2017 |
|
fotoalbums Frankrijk 07-03-2017 |
|
|
|
fotoalbums Frankrijk - West-Vlaanderen 27-01-2017 |
|
Berlijn - Genshagen monument WWI foto's Eric Nuyens |
|
fotoalbums Frankrijk - West-Vlaanderen |
|
fotoalbums begraafplaatsen Wallonië 11-12-2016 |
|
Nieuws |
|
|
Inhuldiging monument The Long Road to Passchendaele - Frezenberg |
|
|
|
Fotoalbums Passchendaele 100 Themed weekend
|
|
31 juli 2017 Herdenkingen 3e Slag bij Ieper
Historie
Op maandag 31 juli 2017 zal het 100 jaar geleden zijn dat ter hoogte van de gehuchten Pilkem en Hagebos de eerste dag van één van de bloedigste en meest uitputtende veldslagen van de Eerste Wereldoorlog, namelijk de slag om Passendale, plaats vond. Weken vooraf werden de Duitse stellingen gebombardeerd, in de hoop in een snelle beweging de steden Roeselare en Torhout, in te nemen, de havensteden Oostende en Brugge te bevrijden en het Kanaal en de Noordzee te kunnen vrijwaren van de Duitse onderzeeërs, die een geseling waren voor de aanvoer van troepen en bevoorrading van de Britse troepen.
Een massale Britse troepenopbouw, zware artilleriebeschietingen en nieuwe Duitse inzichten in verdediging zouden bepalend worden voor het relatief beperkte resultaat van het offensief. Vanaf de eerste dag van de aanval bleven de resultaten onder de verwachtingen, vooral in het zuidelijke deel van de Ieperboog. In het vlakkere noorden werden daarentegen wel behoorlijke resultaten bereikt, vooral op het grondgebied van Langemark. Zo slaagde de 38e Welshe Divisie er in om in één dag op te rukken van het kanaal bij Boezinge tot aan de Steenbeek, een indrukwekkende prestatie voor een eenheid die vooral samengesteld was uit vrijwilligers en dienstplichtigen. Drie Welshmen wonnen die dag het Victoria Cross, een uitzonderlijk hoge onderscheiding voor moed: één vocht met de Guards Division, twee met de 38e Welshe Divisie.
De verliezen waren echter zwaar. Eén van de opvallende slachtoffers was de dichter Hedd Wyn, pseudoniem van soldaat Ellis Evans . Hij viel bij de wijk Hagebos en werd begraven werd op Artillery Wood Cemetery (Boezinge), niet ver van de Ierse dichter Francis Ledwidge, die eveneens op 31 juli omkwam.
Op initiatief van een Langemarkse werkgroep gaven deze gebeurtenissen in 2014 aanleiding tot de oprichting van het Welsh National Memorial, het laatste nationaal monument dat aan het voormalig front opgericht werd. Het project zette Langemark- Poelkapelle nog sterker op de kaart als één van de belangrijkste WO1-frontgemeentes
Het project maakte een dusdanige indruk op de bevolking en regering van Wales, dat besloten werd om de nationale herdenking van de Grote Oorlog op deze plaats te organiseren, exact op de honderdste verjaardag van de gebeurtenissen. In de aanloop naar de hoofdplechtigheid, die ‘s namiddags doorgaat, worden ook een vroeg-ochtendceremonie en een herdenking voor de dichters Hedd Wyn en Francis Ledwidge georganiseerd.
Fotoalbums plechtigheden : Dawn service - Welsh National Memorial Park Herdenking Hedd Wyn en Francis Ledwidge – Artillery Wood Cemetery Welshe Ceremonie – Welsh National Memorial Park |
|
25/07/2017 :Rededication ceremony Harelbeke New British Cemetery onbekend graf toegewijst aan 2Lt. Bertie Swallow The Lancashire Fusilliers. |
|
90 Jaar Menenpoort
24 juli 1927 werd de Menenpoort ingehuldigd om de soldaten van het Gemenebest die geen gekend graf hadden te herdenken. Het monument waarop 54 896 namen staan is een ontwerp van de Britse architect Reginald Blomfield de sculpturen zijn van de hand van beeldhouwer William Reid-Dick. Meer info over de Menenpoort is hier te vinden . fotoalbum plechtigheid 90 jaar Menenpoort.
De plechtigheid op 24 juli 2017
Attention
-Buglers from the Last Post Association
-Address by Mrs Victoria Wallace, Director General of the Commonwealth War Graves Commission.
-Speech by Mr Steven Vandeput , Minister of Defence for Belgium.
-Hymn ‘Abide with Me’ By Mrs Emma Brown, Mezzo-Soprano and the Royal Band of the Belgian Airforce.
Abide with me; fast falls the eventide; The darkness deepens; Lord with me abide. When other helpers fail and comforts flee, Help of the helpless, O abide with me.
Swift to its close ebbs out life’s little day; Earth’s joys grow dim; its glories pass away; Change and decay in all around I see; O Thou who changest not, abide with me.
Thou on my head in early youth didst smile; And, though rebellious and perverse meanwhile, Thou hast not left me, oft as I left Thee, On to the close, O Lord, abide with me.
I fear no foe, with Thee at hand to bless; Ills have no weight, and tears no bitterness. Where is death’s sting? Where, grave, thy victory? I triumph still, if Thou abide with me.
Hold Thou Thy cross before my closing eyes; Shine through the gloom and point me to the skies. Heaven’s morning breaks, and earth’s vain shadows flee; In life, in death, O Lord, abide with me.
-Reading by His Excellency Mr Gregory Andrews, New Zealand Ambassador to Belgium. Extract from Lord Plumer’s speech at the unveiling of the Menin Gate, 24 july 1917.
One of the most tragic features of the Great War was the number of casualties reported as ‘Missing, believed killed’. To their relatives there must have been added to their grief a tinge of bitterness and a feeling that everything possible had not been done to recover their loved ones’ bodies and give them reverent burial. That feeling no longer exists; it ceased to exist when the conditions under which the fighting was being carried out was realised.
But when peace came and the last ray of hope had been extinguished, the void seemed deeper and the outlook more forlorn for those who had no graves to visit, no place where they could lay tokens of loving remembrance. The hearts of the people throughout the Empire went out to them and it was resolved that here at Ypres, where so many of the missing are known to have fallen, there should be erected a Memorial worthy of them which should give expression to the Nation’s gratitude for their sacrifice and their sympathy with those who mourned them.
A Memorial has been erected which, in its simple grandeur, fulfils this object, and now it can be said of each one in whose honour we are assembled here today: “He is not missing: he is here!”
-Reading by His Excellency Mr Oliver Nicoloff, Canadian Ambassador to Belgium ‘ In Flanders Fields’, John Mc Crae, 1915
In Flanders fields the poppies blow Between the crosses, row on row, That mark our place; and in the sky The larks, still bravely singing, fly Scarce heard amid the guns below.
We are the Dead. Short days ago We lived, felt dawn, saw sunset glow, Loved, and were loved, and now we lie In Flanders fields.
Take up our quarrel with the foe: To you from failing hands we throw The torch; be yours to hold it high. If ye break faith with us who die We shall not sleep, though poppies grow In Flanders fields.
-Musical adaptation of ‘In flanders fields’ By Mrs Emma Brown, Mezzo-Soprano and the Royal Band of the Belgian Airforce.
-Reading by His Excellency Dr Mark Higgie, Australian Ambassador to Belgium. ‘We Shall keep the Faith’, Moina Michael , Nov 1918
Oh! you who sleep in Flanders Fields, Sleep sweet - to rise anew! We caught the torch you threw And holding high, we keep the Faith With All who died.
We cherish, too, the poppy red That grows on fields where valor led; It seems to signal to the skies That blood of heroes never dies, But lends a lustre to the red Of the flower that blooms above the dead In Flanders Fields.
And now the Torch and Poppy Red We wear in honor of our dead. Fear not that ye have died for naught; We'll teach the lesson that ye wrought In Flanders Fields.
-Reading by Her Excellency Ms Alison Rose, British Ambassador to Belgium. ‘Visit to Menin’, S.J Robinson
"Mother, what's that gate for? It's stone, and big, and strong. It's got so many names on - The list is very long. On top of it's a lion And beneath the arch does play A man upon a bugle - So sad - What does it say? That tune, it makes me shiver And read those names once more. O Mother, please do tell me: What is that big gate for?" "I'll tell you what that gate's for," Mother thoughtfully replied. "It's a monument to your daddy And all his mates who died. Some, well, they couldn't find them See - those are all their names - Came up this road to go to war, And ne'er came home again. They fought and died like Daddy So many, many more. And so we don't forget them, That's what that big gate's for."
-Last Post Buglers from the Last Post Association
-The Exhortation HE Mr Baso Sangqu, South African Ambassador to Belgium
They shall grow not old, as we that are left grow old Aga shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and in the morning We will remember them.
-One minute silence
-Lament – ‘Flowers of the Forest ‘ Piper from the Ypres Surrey Pipes and Drums
-Wreath laying Minister of Defence for Belgium Governor of West Flanders – First Alderman of the City of Ieper Member Governments of the CWGC Representation of other Nations Last Post Association – Royal British Legion Director General, CWGC
-Hymn ‘ O Valiant Heart’ By Mrs Emma Brown, Mezzo-Soprano and the Royal Band of the Belgian Airforce.
O valiant hearts who to your glory came Through dust of conflict and through battle flame; Tranquil you lie, your knightly virtue proved, Your memory hallowed in the land you loved.
Proudly you gathered, rank on rank, to war As who had heard God’s message from afar; All you had hoped for, all you had, you gave, To save mankind—yourselves you scorned to save.
Splendid you passed, the great surrender made; Into the light that nevermore shall fade; Deep your contentment in that blest abode, Who wait the last clear trumpet call of God.
Long years ago, as earth lay dark and still, Rose a loud cry upon a lonely hill, While in the frailty of our human way, Christ, our Redeemer, passed the self same way.
Still stands His Cross from that dread hour to this, Like some bright star above the dark abyss; Still, through the veil, the Victor’s pitying eyes Look down to bless our lesser Calvaries.
These were His servants, in His steps they trod, Following through death the martyred Son of God: Victor, He rose; victorious too shall rise They who have drunk His cup of sacrifice.
O risen Lord, O Shepherd of our dead, Whose cross has bought them and Whose staff has led, In glorious hope their proud and sorrowing land Commits her children to Thy gracious hand.
-The Kohima Epitaph Mr Rakesh Kumar Arora, Counsellor at the Indian Embassy to Belgium
When you go home, tell them of us and say, For your tomorrow, we gave our today
-Reveille Buglers from the Last Post Association
-National Anthems by the Royal Band of the Belgian Airforce God Saven the Queen Het Belgisch Volkslied
|
|
De Slag bij Fromelles
De Slag bij Fromelles vond plaats op 19 en 20 juli 1916 door Britse en Australische troepen nabij het Franse dorpje Fromelles het was tevens de eerste keer dat Australische troepen werden ingezet in Frankrijk. De aanval diende als afleidingsmanoeuvre voor de Slag bij de Somme zo’n 80 kilometers verder. Deze aanval leidde tot een complete fiasco voor de Britse en Australische troepen van de zowat 10.000 tot 15.000 soldaten kwamen er 7.080 om het leven en 3.500 gewond , bij het Duitse leger die ongeveer 30.000 soldaten hadden in het gebied kwamen er tussen de 1.600 en 2.000 manschappen om het leven.
In 2007 werden er 250 Australische en Britse soldaten gevonden in een massagraf in het Pheasant Wood nabij Fromelles. Deze soldaten werden met een plechtigheid op 19 july 2010 begraven op een nieuwe begraafplaats : Fromelles (Pheasant Wood )Military Cemetery. De voorbije jaren is het Joint Australian and British Identification Board erin geslaagd om 144 soldaten een naam te geven aan de hand van persoonlijke spullen en DNA onderzoek. In 2016 werden 6 soldaten van een naam voorzien, dit jaar (2017) heeft nog 1 Australische soldaat een naam gekregen.
2793 Private Thuillier Lake Cardew Plot I rij D graf 7.
Info fiche Private Thuillier Lake Cardew |
|
Lange Max en Lange Max Museum Tekst : Wikipedia , foto's : Rasker Rudi
38cm SK L/45 'Lange Max' Type Kanon (geschut) Oorlogen Eerste Wereldoorlog Ontwerper Krupp Gewicht 77.6 ton Lengte 17,5 m Kaliber 380mm Effectief bereik 75 km
38-cm "Lange Max" van Koekelare (Leugenboom), 's werelds grootste kanon in 1917. Lange Max was de bijnaam van een groot Duits kanon (type 38cm SK L/45 Max) dat tijdens de Eerste Wereldoorlog werd gebruikt voor het beschieten van de Franse stad Duinkerke. Er stond onder andere een exemplaar van het kanon in het Stokerijbos in de wijk Leugenboom in de Belgische gemeente Koekelare. Dit kanon was de grootste in zijn soort en maakte deel uit van de zogenaamde Pommernbatterij. De bouw van het kanon startte in 1915 en werd in 1916 voltooid. Het werd pas in 1917 in werking gesteld om Duinkerke en Ieper onder vuur te nemen.
Naam Het kanon te Koekelare werd en wordt in de volksmond de Lange Max genoemd. De Lange Max wordt vaak verward met Dikke Bertha. Dikke Bertha was geen kanon, maar een Duitse houwitser.
Beschrijving Met een gewicht van 77.600 kg en een lengte van 17,13 meter werd de Lange Max het grootste kanon dat tot dan toe was gebruikt. De Lange Max was geplaatst op een affuit, die uit twee grote zijwanden bestond en in een betonholte van 20 meter doorsnede op een spil draaide. Deze holte had een bijzondere vorm om het een schootsveld van 157° te kunnen geven, waarvan de as over Duinkerke loopt. De Lange Max kon projectielen tot op 75 km afstand schieten. De projectielen van dit kanon hadden een doorsnede van 0,38 m, een lengte van 1,80 m tot maximum 2,10m en een gewicht van 750 kg. Ze moesten dan ook met een speciaal karretje tot bij het kanon gebracht worden. Het sluitstuk had een doormeter van 1,00m. De bediening was elektrisch, maar er was ook handbediend drijfwerk voorzien. Aan het affuit was een beschermingscel voorzien voor de geschutsbedieners, gebouwd in sterk plaatijzer van 50mm dikte. De indrukwekkende geschutbedding is nog steeds te zien in het Lange Max Museum te Koekelare.
Doel De Lange Max had het voornamelijk op Duinkerke gemunt. Ook Ieper werd vanuit Koekelare beschoten. Door de beschieting van Duinkerke hoopten de Duitsers om aan het front het moreel aan te tasten. De Lange Max was niet het enige kanon met dit doel, ook de Predikboombatterij opgericht in 1915 te Klerken beschoot Duinkerke. De Predikboombatterij kon deze beschietingen slechts één zomer volhouden. Het kanon werd op 29 augustus 1915 vernield door twee Franse marinekanonnen.
Duinkerke lag 44 km ver. De beschieting van een stad op zo'n afstand was voor de Duitsers een prestigezaak. Na de vernieling van de Predikboombatterij bouwde men een nieuw en zwaarder kanon in Koekelare, de Lange Max.
Eerste Wereldoorlog De eerste schoten van de Lange Max werden gelost op 27 juni 1917. Die dag stortten op Duinkerke 47 obussen neer. De projectielen van de Lange Max naar Duinkerke waren 90 seconden onderweg. De eerste granaat kwam op het casino van Malo-les-Bains terecht. Dit was het hoofdkwartier van het 15de Britse korps. Er vielen 24 slachtoffers: 11 doden en 13 gewonden. In Duinkerke werd men verplicht om speciale schuilplaatsen te bouwen.
In het totaal kreeg Duinkerke vanuit Koekelare 32 beschietingen te verduren: 411 granaten maakten er ongeveer 300 slachtoffers (114 doden, 185 gewonden. Naast Duinkerke werden ook Ieper, Veurne, Koksijde, Alveringem, Fortem, Sint-Winoksbergen en Klein-Leisele beschoten. De geweldige losbarstingen van het kanon waren tot in Torhout en zelfs Oostende voelbaar. Ook veel huizen in Koekelare werden beschadigd. De geallieerden zochten naar het kanon met vliegtuigen, maar de Duitsers verhinderden dit door rook te maken op verschillende plaatsen in de buurt met behulp van teerputten.
Uiteindelijk viel het kanon op 17 oktober 1918 toch in handen van de Belgische soldaten, nadat het op 16 oktober 1918 om 2h40 voor het laatst had geschoten. Voor hun vlucht ondernamen de Duitsers een poging om het kanon te vernietigen. Met neergelaten loop werd een granaat afgevuurd. Normaal zou de granaat voor hij volledig uit de loop van het kanon was, op de dikke muur stoten en zo het kanon vernietigen. De Duitsers hadden hun eigen creatie onderschat. De granaat drong dwars door het gewapend beton om 800 meter verder in de velden te ontploffen.
Het interbellum Na de Eerste Wereldoorlog werd het kanon tijdens het interbellum een toeristische attractie. Belgen uit alle hoeken van het land, maar ook Duitsers, Engelsen, Nederlanders en Fransen waren nieuwsgierig naar de Lange Max. Er werd commercieel handig op ingespeeld. Vele oorlogsinvaliden stonden aan de ingang om prentkaarten en andere souvenirs te verkopen of om mensen te gidsen.
Tweede Wereldoorlog Tijdens de Tweede Wereldoorlog lieten de Duitsers in de lente van 1941 Lange Max in stukken springen. De bevolking werd op voorhand bevolen om alle deuren en vensters open te zetten. Om het metaal van het voormalige kanon af te voeren werd een spoorlijn aangelegd. Deze lijn liep van Leugenboom tot het station van Eernegem. Vanuit Eernegem werd het metaal verder naar Duitsland getransporteerd waar het zou worden omgesmolten.
Na de oorlogen In 1969 werd het voorstel gedaan om een indicatiesteen te plaatsen "hier stond de Lange Max". Het idee werd pas in 1978 werkelijkheid. Maar het bleef niet enkel bij deze steen. In 1997 ontstond de werkgroep Lange Max. Het jaar erop kocht deze werkgroep de hoeve waar de toegang tot het kanon zich vroeger bevond. In 2000 werd op deze plaats een vredesmuseum en herinneringspark ingericht; dit museum maakte eind 2014 plaats voor een volwaardig vernieuwd museum, het Lange Max Museum.
|
|
Herdenking 100 jaar Operatie Standfest tekst : grensnieuws , foto's en filmpje Rasker Rudi
10 juli 2017 In de sector Nieuwpoort plande het Britse XVde Korps, onder bevel van generaal Henry Rawlinson, in de zomer van 1917 een aanval om een hoofdaanval vanuit de Ieperboog richting Oostende en Zeebrugge te ondersteunen.
Codenaam van de zijdelingse aanval vanuit Nieuwpoort was ‘Operatie Hush”. Een onderdeel van de plannen was om de Duitsers in de rug aan te vallen door een landing op het strand in de omgeving van Middelkerke. Er waren zelfs tanks voorzien.
Eind juni verschenen voor ‘HUSH’ Engelse, Schotse, Rhodesische, Australische en Nieuw-Zeelandse legereenheden in Nieuwpoort. Zij zouden het tweede front vormen in de grootscheepse aanval vanuit Ieper tegen de duikboothavens Oostende en Zeebrugge. Die dubbele aanval werd echter in Brits bloed gesmoord. In Nieuwpoort door een Duitse verrassingsaanval, ‘Operatie Strandfest’ en de hoofdaanval vanuit Ieper geraakte niet verder dan Passendale.
Operatie Strandfest
De Duitsers zagen de aanval als de beste verdediging en starten om 6 u ’s morgens een verrassingsaanval tegen de smalle strook van Britse linies op de noorderoever van de IJzer. Operatie Strandfest was een van de eerste operaties waarin de Duitsers zowel artillerie, infanterie en vliegtuigen inzetten. De Duitsers experimenteerden hier ook met diverse soorten gifgas en met vlammenwerpers.
Hevige Duitse artilleriebeschietingen bestookten het bruggenhoofd ter hoogte van Nieuwpoort-Bad, en vernielden andere noodbruggen over de IJzer. Daardoor werden de Britse troepen volledig geïsoleerd en was geen aanvoer van versterkingen mogelijk. Met bovenmenselijke inspanningen konden de Schotse bataljons zich handhaven op de Redan, zodat het sluizensysteem daarachter veiligheid gesteld werd en de inundatie gered was.
Die militaire tegenslag was geen reden voor de Britten om Operatie Hush af te blazen. Het artillerieduel tussen Duitsers en Britten verhevigde nog en duurde tot september. In die drie maanden werd Nieuwpoort met de grond gelijkgemaakt. De Duitse verrassingsaanval gevolgd door het maandenlange artillerieduel resulteerden in meer dan 3000 gesneuvelden van het Britse XVde Korps, 1.300 krijgsgevangenen en 556 officieren en soldaten met een onbekend graf wiens namen vereeuwigd staan op het British Memorial to the Missing nabij het Koning Albert I-monument Nieuwpoort.
De herdenkingsplechtigheid werd bijgewoond door:
Kolonel Scott Clingan, Defensie Attaché en vertegenwoordiger van de Ambassadeur van Australië Mr Maxwell Irving, Adj.-directeur Politieke en publieke diplomatieke betrekkingen, en vertegenwoordiger van de Ambassadeur van Groot-Brittannië Overige buitenlandse deelnemers:Capt. Everson en Maj. Mac Carthy – namens The Royal Regiment of Fusiliers Capt. Heugh – namens het 2nd Battalion The Royal Anglian Regiment Provinciecommandant Christophe Onraet, Luit.-Kol. B. Van den Broeck, kwartiercommandant Kamp van Lombardsijde, een 3-koppige delegatie van het schepencollege van Koksijde en 10-tallen vaandeldragers van Vaderlandslievende verenigingen.
Tekst : www.grensnieuws.be |
|
Onthulling herdenkingsmonument te Wilhelminadorp – Oude Zeedijk
Op 22 juni 1943 werd de B17 bommenwerper van de Olbinski bemanning door Duitse jachtvliegtuigen neergeschoten op hun missie van Grafton Underwood in Engeland naar Antwerpen. Het vliegtuig explodeerde vlak in de buurt van deze plek (Wilhelminadorp – Oude Zeedijk). Vier bemanningsleden verloren hun leven. Deze manen riskeerden hun leven voor onze vrijheid.
Bemanningsleden S/SGT Harold J. Cooke Killed in action S/SGT William J. Counihan Prisoner of war 2nd Lt Richard E. Grandpre Prisoner of war 2nd Lt Robert J. Olbinski Prisoner of war T/SGT Oliver E. Reed Prisoner of war 2nd LT Harry R. Swift Prisoner of war S/SGT Ernest M. Trickett Killed in action 2nd Lt Douglas H. Turner Killed in action S/SGT George W. Waterman Killed in action S/SGT George F. Werbanec Prisoner of war
Korte toespraak
Wij herdenken al de kameraden die zijn gestorven in dienst van hun vaderland in de zaal van gerechtigheid en vrede en wiens herinnering wij zullen koesteren. Hun erfenis aan ons is onze vrijheid die zij hebben gewonnen door hun moed, kameraadschap en toewijding aan hun plicht. De zielen van de rechtvaardigen zijn in de hand van God.
The Exhortation
We remember before God and command to His safe keeping, those who have died fort heir country and fort he liberation of Europe and the establishment of peace throughout our continent. Theys hall not old, as we that are left grow old: Age shall not weary them, nor the years condemn. At the going down of the sun and the moring. We will remember them.
|
|
Een Argentijnse jonge man sneuvelt als Belgisch soldaat !
Jean Roqué (Juan Maria Roqué Alsina) werd geboren op 25 juli 1897 in Buénos-Aires in Argentinië. Behorende tot de beau monde van die tijd, reisde hij – zoals het gebruikelijk was in die kringen - naar Europa en naar Frankrijk. Nog geen 18 jaar en reeds zocht hij het avontuur op en werd oorlogsvrijwilliger in het Belgische Leger op 27 maart 1915. Hij kreeg zijn opleiding in het Centre d’Instruction Parigné-l’ Evêque ten zuidoosten van Le Mans in Frankrijk. Na omzwervingen op verschillende plaatsen, kwam hij uiteindelijk op 21 april 1917 toe in de 3de Compagnie van het 1ste Bataljon van het 18de Linieregiment dat gestationeerd was in Leisele. Via Killem (Fr.) trok het 18de Linie naar de sector van Boezinge.
In de nacht van 18 op 19 juni 1917 werkte Jean in de loopgraven in de omgeving van de molen van Lizerne (Zuidschote) toen zijn makkers en hij getroffen werden door granaatscherven. Tijdens het transport door de brancardiers werd de groep een tweede maal geraakt door een obus. Hij werd overgebracht naar het Militair Hospitaal Clep in Hoogstade waar hij de volgende dag aan de opgelopen verwondingen overleed. Hij kreeg postuum het Kruis van Ridder in de Orde van Leopold II, het Oorlogskruis, de Overwinningsmedaille, de Herinneringsmedaille Oorlog 1914-1918 en de medaille Strijder-Vrijwilliger. Op 19 juni 2017 zal het dus exact 100 jaar geleden zijn dat hij zijn leven verloor. Hij was hoogstwaarschijnlijk uniek als Argentijn in het Belgische Leger tijdens WOI.
Om hem en alle anderen die sneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog te herdenken, wordt er een tentoonstelling en een plechtigheid georganiseerd met als thema: ‘Remember us, WO I in en rond Vleteren’.
De plechtigheid had plaats om 10.00 uur op de Belgische Militaire Begraafplaats, Sint-Maartensstraat in Westvleteren. De volgende autoriteiten hebben hun deelname al bevestigd: Zijne Excellentie Pablo Grinspun, ambassadeur van Argentinië, de heer Carl Decaluwé, gouverneur van West-Vlaanderen, Luitenant-kolonel Christophe Onraet, Militair commandant Provincie West-Vlaanderen, Luitenant-kolonel stafbrevethouder Carlos Vermeulen, Directeur CCMP, de heer Paul Breyne, ere-gouverneur en commissaris-generaal Wereldoorlog 1 en Burgemeester Stephan Mourisse van Vleteren.
Openingsuren tentoonstelling: Sint-Martinuskerk Westvleteren : 17 & 18 juni van 10.00 – 12.00 uur en van 14.00 – 17.00 uur 19 juni van 12.00 uur tot 13.00 uur 20, 22, 27 en 28 juni van 13.30 – 1630 uur
Sint-Amatuskerk Oostvleteren: 8 & 9juli van 10.00 – 12.00 uur en van 14.00 – 17.00 uur 10 juli na de onthulling van de Erfgoedhalte om 18.30 uur Tot eind juli alle dagen doorlopend van 08:30 – 16.30 uur
|
|
Tweede Slag om Mesen info : Wikipedia
Verloop van de slag De Tweede Slag om Mesen, ook bekend als Mijnenslag (van Mesen), was een belangrijk gevecht tijdens de Eerste Wereldoorlog, gestreden aan het Westfront in 1917. Internationaal is de slag gekend onder de Franse naam van Mesen, Messines, omdat de meeste kaarten van die tijd het dorp als Messines aangaven.
Voorgeschiedenis Tussen 30 oktober en 3 november 1914 was er al zeer veel gevochten rond Mesen in De Slag van London Scottish Regiment, ook bekend als Eerste Slag om Mesen, eigenlijk een bedrieglijke naam, want de meeste gevechten waren in Wijtschate. Mesen was ingenomen op 1 november 1914 door de Duitsers omdat dat van strategisch belang was. Als men Mesen bezat, kon men de hele streek aan de west- en zuidkant min of meer domineren: Mesen ligt op een 80 meter hoge heuvel met een omtrek van 45 meter.
19 mijnen De Tweede Slag om Mesen viel op 7 juni 1917. De Britse troepen, onder leiding van generaal Plumer, hadden bijna anderhalf jaar tunnels gegraven om tot onder de stellingen van de Duitsers te geraken. De tunnels liepen van Hill 60 in het noorden tot aan Ploegsteert in het zuiden. De aanval was eigenlijk al ingezet op 3 juni met hevigere bombardementen die aanhielden tot 7 juni. Toen lagen er al 100.000 soldaten van het Tweede Leger van de Engelsen klaar om aan te vallen. Het was een heldere nacht en de maan scheen. Plots vielen de Engelse bombardementen stil, de Duitsers waren geschrokken en begonnen zelf te schieten. Twintig minuten later, in de vroege ochtend (3.10 uur) brak de hel los: 19 mijnen explodeerden. In totaal was er 431.700 kilogram explosieven (ammonal). De schok voelde aan als een aardbeving, volgens sommige verslagen kon men deze voelen tot in Parijs en kon Lloyd George, de eerste minister van het Verenigd Koninkrijk, het horen in Londen. Van de vierentwintig geplaatste mijnen konden de Duitsers er één onschadelijk maken in 1916. Dit was de mijn onder Petit Douve tussen Ploegsteert en Mesen. Op 17 juli 1955 is er nog een mijn ontploft door de bliksem, waarbij geen doden vielen, bij The Birdcage bij Ploegsteert. Het gaat om de meest zuidelijke gelegen mijn. Nu blijven er nog altijd drie mijnen over die niet ontploft zijn. Hoewel er een twijfel bestaat dat deze mijnen nog steeds springstof bevatten. Het bekendste restant van de Mijnenslag is Krater 11 in Wijtschate, beter gekend onder de naam "Pool of Peace", een krater met een diameter van 76 meter.
Groot succes voor de Geallieerden Met de daarop volgende aanval konden de Britten en de Australiërs de heuvelkam Mesen-Wijtschate veroveren. Vooral het Tweede Leger van de Engelse, onder leiding van Plumer maakte vlug vooruitgang. De slag was op 14 juni 1917 afgelopen. Het dodental was enorm: ongeveer 25.000 Duitse en 17.000 Britse soldaten. Maar de positieve sfeer bij de Geallieerden kon niet kapot: voor de eerste keer aan het westelijke front waren er meer doden aan de kant van de verdedigers dan aan de kant van de aanvallers. Na deze aanval hadden de Geallieerden 7 kilometer terreinwinst: in de loopgravenoorlog van 14-18 was dat een groot succes. Op 10 en 11 april 1918 werd Mesen opnieuw door de Duitsers veroverd, maar op 28 september 1918 werd het opnieuw bijna volledig bevrijd door de Nieuw-Zeelandse troepen.
Het vervolg De Tweede Slag om Mesen was een voorloper van de Derde Slag om Ieper, beter gekend als de Slag om Passendale (Passchendaele).
Slag om Mesen... of Slag om Wijtschate? De Engelsen hebben het altijd over "The Battle of Messines Ridge". Toch zou het ook logisch zijn om "The Battle of Wytschaete" te zeggen. De Duitsers schrijven ook meestal "der Schlacht am Wytschaete-Bogen", omdat Wijtschate in het midden van het veroverde gebied lag. Maar het probleem voor de Engelsen was dat bij Wijtschate het 16e Ierse Divisie Regiment lag - een katholiek Iers regiment. De Engelsen wilden niet dat de Ieren met de eer zouden gaan lopen, daarom kozen ze Messines als benaming, en dat is dan ook overgenomen door de Nederlandstalige geschiedschrijvers, maar dan als Mesen.
linken naar fotoalbums en films van de herdenkingen
Plechtigheid Nieuw-Zeelandse monument
linken naar fotoalbum en films kraterfront
fotoalbum kraterfront 10-06-2017 film deel 1 Kraterfront 10-06-2017 film deel 2 Kraterfront 10-06-2017 film deel 3 Kraterfront 10-06-2017 |
|
De 'Leeuwen van de Menenpoort' vanuit Australië tijdelijk terug in Ieper
2017 is opnieuw een belangrijk jaar voor Ieper in het kader van ‘100 jaar Eerste Wereldoorlog 2014-2018’. Een eerste topmoment wordt de onthulling en inhuldiging van de stenen ‘leeuwen van de Menenpoort’ met speciale Last Post op maandag 24 april 2017. Tegelijkertijd wordt in het In Flanders Fields Museum een kleine tentoonstelling over ‘de leeuwen’ geopend.
De twee stenen leeuwen die het schild van Ieper (België) houden en die sedert 1822 aan de trap van de lakenhallen stonden - het burgerlijk en zakelijk centrum van de stad - komen terug naar hun oorspronkelijke thuis als onderdeel van de herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog.
Midden de 19de eeuw werden de leeuwen verplaatst naar de Menenpoort en stonden er ook nog tijdens de oorlog terwijl Ieper door Duits artillerievuur tot ruïnes herschapen werd. Duizenden Australiërs en andere geallieerde troepen kwamen voorbij de leeuwen op weg naar de Belgische slagvelden van het Westelijk Front. Velen onder hen zouden niet meer terugkeren.
De leeuwen, gebroken en beschadigd, werden later uit het puin gerecupereerd en in 1936 door de burgemeester van Ieper aan de Australische regering geschonken als een gebaar van vriendschap en uit erkentelijkheid voor de Australische opoffering.
Al die jaren staan ze als schildwachten te kijk voor iedereen die het Australian War Memorial in Canberra, de hoofdstad van Australië, binnen gaat.Op een gezamenlijk initiatief van de Belgische en de Australische regering komen deze leeuwen tijdelijk terug naar hun symbolische heimat aan de Menenpoort. Dit kadert in de eeuwherdenking van enkele van de meest cruciale gevechten van de Eerste Wereldoorlog met o.a. de Derde Slag bij Ieper, de Slag om Passendale, de Mijnenslag en het Polygoonbos.
Het historisch verhaal van de leeuwen zal gebracht worden in een dossiertentoonstelling in het In Flanders Fields Museum. Eerst schepen Jef Verschoore, tevens voorzitter van het IFFM: ‘We zijn zeer verheugd dat de verschillende overheden en andere partners zoals de Commonwealth War Graves Commission en de Last Post Association de krachten bundelen om dit mooie project te realiseren. Het is dan ook logisch dat ons museum deze iconische beelden de nodige duiding zal geven in een gratis te bezoeken tentoonstelling in de Lakenhallen’.
De directeur van het Australian War Memorial, Dr Brendan Nelson, verklaarde dat de sterke band tussen Australië en België, die gesmeed werd door de inzet en het offer van diegenen die door de Menenpoort stapten op weg naar het front, door dit gezamenlijk initiatief hernieuwd en verstevigd wordt.‘We zullen voor eeuwig verbonden zijn met de stad Ieper en het Belgische volk, en als teken van dankbaarheid voor deze unieke samenwerking zal het Australian War Memorial, met de hulp van de Royal Australian Air Force, de leeuwen van de Menenpoort terugbrengen naar hun oorspronkelijke thuishaven’, voegde Dr Nelson eraan toe.
‘België en Australië herdenken de catastrofe van de Eerste Wereldoorlog. De leeuwen zullen net vóór Anzac Day toekomen en zullen opnieuw de wacht optrekken op hun oorspronkelijke plaats. Ze zullen ons herinneren aan de prijs die door zovelen betaald werd tijdens de gevechten om Ieper, het Polygoonbos en Wijtschate-Mesen, waarbij vele duizenden geallieerden omkwamen.’
De leeuwen worden officieel onthuld tijdens een speciale Last Post op 24 april 2017. De Last Post is een plechtigheid die sinds 1928 elke avond georganiseerd wordt door de Last Post Association. Tijdens de plechtigheid op 24 april zal de Last Post voor de 30.655ste keer gespeeld worden. De leeuwen zullen op de brug vóór de Menenpoort opgesteld staan en terugkeren naar het Australian War Memorial na Wapenstilstandsdag 2017.
Een uitleenovereenkomst werd gesloten tussen de Australische en Belgische federale regering. De federale overheid staat in voor het transport van de leeuwen op Belgisch grondgebied en voorziet voor deze gelegenheid de tijdelijke inplanting van twee sokkels waarop de leeuwen zullen worden tentoongesteld.
Bron: Last post Association
|
|
|
|
Herbegrafenis Perth Cemetery 07-03-2017
Op 7 maart 2017 vond op Perth Cemetery ( China Wall) de herbegrafenis plaats van drie soldaten uit de eerste wereldoorlog: een onbekende soldaat , een Nieuw Zeelandse soldaat en een soldaat van de Lancashire Fusiliers. De lichamen van de gesneuvelde soldaten werden samen in een graf begraven.
De ceremonie werd geleid door aalmoezenier Chris Kellok (1st. Battalon The Royal Regiment of Fusiliers) verder werden er lezingen gehouden door Flying Officer B.Burton , RAF, militair assistant de Defensie Attaché in België en M. Gregory Andrews ambassadeur van Nieuw Zeeland in België . De Ode of Remenbrance werd in het Maori gelezen door Brigadier E. Williams gevolgd door de Last Post verzorgd door de klaroenblazers van het 1ste Batalion The Royal Regiment of Fusiliers.
|
|
Aansprakelijkheid voor de inhoud van deze website :De informatie en het materiaal op deze website wordt uitsluitend ter beschikking gesteld voor informatieve doeleinden. Hoewel wij de grootst mogelijke zorgvuldigheid betrachten in de samenstelling van de op deze website verstrekte informatie, kunnen we niet garanderen dat deze informatie compleet, actueel en/of accuraat is. |
|
Anzac Day 2017 |
.JPG){kind=link}
.JPG){kind=link}
.JPG){kind=link}
.JPG){kind=link}
.JPG){kind=link}